Κούρσουλας, Νικόλαος

(Ζάκυνθος ; – Άγιον Όρος 1652;). Λόγιος, κληρικός και δάσκαλος. Σπούδασε στο Ελληνικό Κολέγιο του Αγίου Αθανασίου της Ρώμης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας της θεολογίας και της φιλολογίας (1625). Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, έζησε για ορισμένο χρονικό διάστημα ως μοναχός στο μοναστήρι των Στροφάδων στη Ζάκυνθο. Χειροτονήθηκε ιερέας από τον αρχιεπίσκοπο της Κεφαλονιάς Νικόδημο Μεταξά και διετέλεσε αρχιερατικός επίτροπος του τελευταίου στη Ζάκυνθο (1630). Στα τελευταία χρόνια της ζωής του αποσύρθηκε στο Άγιον Όρος. Έγραψε κυρίως θεολογικές μελέτες, στις οποίες είναι καταφανής η επίδραση του δυτικού δόγματος. Κυριότερες από αυτές είναι: Σύνοψις της ιεράς θεολογίας, φιλοπονηθείσα εις ωφέλειαν των ορθοδόξων φιλομαθών, Υπομνήματα και ζητήματα εις το περί γενέσεως και φθοράς του Αριστοτέλους, Υπομνήματα και ζητήματα εις το του Αριστοτέλους A’ και Β’, Ρητορική μετά την του Αριστοτέλους κ.ά. Το πρώτο από αυτά εκδόθηκε το 1864 στη Ζάκυνθο.